اگر از زندگی من فیلمی ساخته شود می شود از آن فیلم های معنا گرای بی دیالوگ بلند که از این کارگردان هایی که هر 10 15 سال 1 فیلم می سازند می سازند که هر چه هم که در زندگی ام دست برده باشند می شود دست انداختن عقل و ذهن و علم و خرد جمعی و خلاصه هر چیزی که در دانشگاهتان حرف آخر را می زند که نگاهی منتقدانه دارد به هر چیز؛ که بعد از دیدنش هم با این که هیچ چیز دست گیرتان نشده برای این که از دیگران کم نیاورید لبخند احمقانه ای می زنید و نچ نچ ی می کنید و به فراست سازنده آفرینی می گویید و فهم دیگران را از فیلم به چالش می کشید.