و
این که ندانی  چیزی  که  به  آن  ایمان داری  چرا درست است؛
دلیل نمی شود  برایش  دلیل بتراشی.

پ.ن: شاید  همین  تراش کاری هایت  روزی  سبب شود  از  آن  اعتقادات برگردی.

برداشت های  مختلف  از  یک  چیز،

چیزی  نیست  که  باید  درست باشد  و  حتی  شاید  هست؛
تنها
چیزی است  که  هست؛
اما
چنان  برخورد می کنند،  گویی  همه شان  درست اند.


پ.ن:  عقلشان  را  به  فلاسفه ای  سپرده اند  که  خود  نمی دانند  با  عقل  خود  چه کنند.

کسی  که  چیزی  نمیگه،  غلط  هم  نمیگه.
گر چه  شاید  غلط می کنه!

ننوشت: "طالبان  نا مطلوب،  مطلوبات  ناطالب"

دلش  خوش است  و  به  بانگ  بلند  می گوید.

این  گذشته ها  چرا  نمی گذرند...
هیچ چیز  سر جایش  نیست.

زبان

فرصت ها

تهدیدها

کنجی  بود  که  1  دفعه  آرزوشو  کرده بودم...

1  چیزی  تو  اون  مایه ها  گیرم  اومده.

پ.ن:  جایی  نیست،  که  براتون  خالی باشه.

خُب...  چی داشتم می گفتم؟

چاه هم چاه های قدیم!

و باران هم

و من هم

البته نه آن قدرها هم!

هر  چیزی  جز  آنچه  باید،  رخ داد.

"وقتی  نتونست  کتاب  مورد  علاقش  رو  پیدا  کنه،  شروع  به  نوشتن  اون کرد."

ترجمه:

وقتایی  که  خوندنم می گیره  و  مثل  بیشتر  مواقع  چیز  خوندنی  درست حسابی - مناسب حال -  پیدا نمی کنم
اون موقع است  که 
میام  اینجا  و  "در 1 جا"  را  میخونم.


پ.ن: میتونی  این  رو  1  اعتراف  حساب کنی.

می دانم! 
هنگامی  این  دنباله ی  شکست(همان  پل  پیروزی!)هایم  تمام  می شود  که  قلبم  از  کار  بایستد.
پس 
اصولا  نباید  اکنون  غمگین باشم.

کات!

متاسفانه.

حرف های  کد  شده:
همه  می شنوند  ولی  تنها  هدف  می فهمد.

راه،  همیشه  از  باطن  به  ظاهر  نیست.
عکسش هم.

هر  چه  جلوتر  می روم  زمان  هم  کش می آید.

"نقد ِ نقد"
نه
"نقد ِ نقد ِ جیرینگی"
که
"نقد ِ نقادی"

پ.ن: نه این لفاظی ها، ها. "نقد ِ نقد"!

هیچ دیدن،  دیدن  همه چیز است.