خوابم می آید، من نمی رود.

برای هر کس باید ۱ جور ریاضی گفت:

برای بعضی ها می گویی: این کار را بکن، حالا فلان و اینطوری... جواب در میاد.

برای بعضی ها اثبات می کنی؛ اثبات که نه! شکلکی برای خالی نبودن عریضه.

برای بعضی ها باید واقعا ثابت کنی.

چند نفری هم هستن که با اثبات، دهانشان بسته می شود؛ اما فکرشان نه. باید فلسفه ی چیزی را که می گویی هم بگویی.

چرا یک مدل ریاضی برای یک پدیده ی مثلا فیزیکی باید درست باشد.

پ.ن:
آدم ها سه دسته اند:
ندیدند/نشنیدند ش.
باورش دارند.
باورش ندارند.
نمی فهمندش.

پ.ن.۲:
همان 'سه' درسته.

برای او بگو.
( و تو! با لحنی خاصی بخوان.)

- قضاوت نکن.
- نمیشه.

شعار هفته:
جم کنین این مرزها را.

واژه ی روز:
ایسمیسم.

و اینک بخشی از بیانات من:

... گنده تون چی گفته؟! (بوق).

سنسورهایت که خراب شدند،

یعنی
برادر! آخراشه.

احنمالا زیباترین موسیقی/تصویر از صدای/صورت آدمی ساخته می شود.

اگر می دانی اثبات چیست،
می دانی تقریبا چیزی ثابت نشده،
بخصوص مثلا بدیهیات.

درباره ی نظریه ی قالب ها.

سال ها بگذرد و هنوز هم نتوانی جهت برآیندش را پیدا کنی...

در میان آدمیان که هستی مراقب باش رنگی نشوی به رنگشان.

دنیای بدون من هم، دنیاست،
دنی بودنش را از من ندارد.

وقتی که فکر می کنی نمی دانی چگونگی را،
هدف ات را نشناخته ای، چرایی را.

درباره ی دفاع از چیزی که مهم نیست
درباره ی کاملا اتفاقی در خ و.ع.
درباره ی ۳۰ بهمن.

به گمانم یکشنبه شان چون جمعه تان غم انگیز است.

خرم آن روز، کزین منزل ویران بروم.

...
که ما احمق ها از آن سر در نمی آوریم.

جرمش این بود که اسرار هویدا می کرد.

" از آنجا كه ساده لوح هستيد ... ".

دنیا، دنیای چگونگی هاست؛

چرا ها مهم نیستند.

"
دو نظریه درباره ی بحث کردن با زنان وجود دارد.

هیچ کدام کار نمی کند.
"