پاره ای کاغذ سپید دیدم در زباله دان ات(ط)اق. خوش داشتم آنرا بر تمام کتب گلاسه برتری دهم. آنرا به "حقیقت" آراستم.
گویند فلاسفه در پی حقیقتند. آن ها را گویید آن پاره کاغذ که حقیقت را بر آن نوشته اند اکنون در زباله دان ات(ط)اق ماست.

خوشا ما* ریاضیون محض. در جهان ذهن خود غوطه وریم. به سبب ما از آسمان ذهنمان بر زمین واقع شما دُر هایی می ریزد و شما آن ها را که می بینید همچون گدایان می دزدید و از آن ها بهره مند می شوید.


*: نیشتو ببند.
پ.ن: برگرفته از یادداشت های 1 دانشجوی عقده ای که از حل تمرین استاد عاجز مانده.
پ.ن2: با این همه گور پدر ریاضیات.

هیچ نظری موجود نیست: