زمزمه هایی پیرامون چرایی دوست داشتن نفحات صبح
و این که
به روی دوست ماند که...
و این که
به روی دوست ماند که...
skip to main |
skip to sidebar
نشانی جدید: https://1taa.wordpress.com
راهنما
اینجا برای هر کسی است که نوشته هایش را می تواند ( و می خواهد) بفهمد؛
جدا از این که باورشان داشته باشد یا نه؛
شامل بهانه هایی است برای اندیشیدن.
جدا از این که باورشان داشته باشد یا نه؛
شامل بهانه هایی است برای اندیشیدن.
بايگانی
-
◄
2012
(75)
- اکتبر (1)
- سپتامبر (8)
- اوت (2)
- ژوئیهٔ (1)
- ژوئن (10)
- مهٔ (7)
- آوریل (10)
- مارس (25)
- فوریهٔ (8)
- ژانویهٔ (3)
-
◄
2011
(187)
- دسامبر (20)
- نوامبر (5)
- سپتامبر (6)
- اوت (17)
- ژوئیهٔ (32)
- ژوئن (16)
- مهٔ (18)
- آوریل (18)
- مارس (6)
- فوریهٔ (24)
- ژانویهٔ (25)
-
▼
2010
(135)
- دسامبر (19)
- نوامبر (1)
- اکتبر (10)
- سپتامبر (29)
- اوت (15)
- ژوئیهٔ (5)
- ژوئن (19)
- مهٔ (19)
- آوریل (4)
- مارس (2)
- فوریهٔ (5)
- ژانویهٔ (7)
-
◄
2009
(116)
- دسامبر (6)
- نوامبر (1)
- اکتبر (1)
- سپتامبر (11)
- اوت (12)
- ژوئیهٔ (21)
- ژوئن (19)
- مهٔ (18)
- آوریل (15)
- فوریهٔ (9)
- ژانویهٔ (3)
-
◄
2008
(59)
- دسامبر (8)
- نوامبر (25)
- اکتبر (4)
- سپتامبر (2)
- ژوئیهٔ (2)
- مهٔ (4)
- آوریل (4)
- مارس (8)
- فوریهٔ (2)
۱ نظر:
دوست داشتن نفحات صبح.. بی آنکه به روی دوست ماند حتی!
....
ارسال یک نظر