این ایده های آخر شبی و من ی که خوابش می آد.
skip to main |
skip to sidebar
نشانی جدید: https://1taa.wordpress.com
راهنما
اینجا برای هر کسی است که نوشته هایش را می تواند ( و می خواهد) بفهمد؛
جدا از این که باورشان داشته باشد یا نه؛
شامل بهانه هایی است برای اندیشیدن.
جدا از این که باورشان داشته باشد یا نه؛
شامل بهانه هایی است برای اندیشیدن.
بايگانی
-
◄
2012
(75)
- اکتبر (1)
- سپتامبر (8)
- اوت (2)
- ژوئیهٔ (1)
- ژوئن (10)
- مهٔ (7)
- آوریل (10)
- مارس (25)
- فوریهٔ (8)
- ژانویهٔ (3)
-
◄
2011
(187)
- دسامبر (20)
- نوامبر (5)
- سپتامبر (6)
- اوت (17)
- ژوئیهٔ (32)
- ژوئن (16)
- مهٔ (18)
- آوریل (18)
- مارس (6)
- فوریهٔ (24)
- ژانویهٔ (25)
-
▼
2010
(135)
- دسامبر (19)
- نوامبر (1)
- اکتبر (10)
- سپتامبر (29)
- اوت (15)
- ژوئیهٔ (5)
- ژوئن (19)
- مهٔ (19)
- آوریل (4)
- مارس (2)
- فوریهٔ (5)
- ژانویهٔ (7)
-
◄
2009
(116)
- دسامبر (6)
- نوامبر (1)
- اکتبر (1)
- سپتامبر (11)
- اوت (12)
- ژوئیهٔ (21)
- ژوئن (19)
- مهٔ (18)
- آوریل (15)
- فوریهٔ (9)
- ژانویهٔ (3)
-
◄
2008
(59)
- دسامبر (8)
- نوامبر (25)
- اکتبر (4)
- سپتامبر (2)
- ژوئیهٔ (2)
- مهٔ (4)
- آوریل (4)
- مارس (8)
- فوریهٔ (2)
۱ نظر:
پست های جدید ِ اینجا دلگرمی گرم ماندن اینجا را میدهند.
همیشه میخوانیم اینجا را بدون اینکه من بعد رد گناهانمام را جا بگذاریم....
گفتیم بگوییم ناغافل در را نبندید که ممکن است خواننده ای لای در بماند! نان خشکیده فرو برده در آب!
ارسال یک نظر